Door de bril van Leezer: De Tour de France
13 jaar lang was Tom Leezer onderdeel van het profpeloton. Hij reed klassiekers, kampioenschappen en verschillende grote rondes. In 2013 maakte hij zijn debuut in de Tour de France. In 2014 en 2015 reed hij mee als meesterknecht voor Bauke Mollema en Robert Geesink en in 2017 ook nog eens als sprintaantrekker voor Dylan Groenewegen. Als we Tom vragen naar zijn mooiste herinneringen aan de Tour de France, vertelt hij:
‘Voorafgaand aan de Tour van 2013 heb ik de meeste wedstrijden al wel mogen rijden. Toch voelde het alsof ik pas écht wielrenner werd na het deelnemen aan mijn eerste tour. Dat dit het grootste wielerevenement is merk je aan alles: de laaiend enthousiaste mensen aan de kant van de weg, de belangstellende media en de sfeer binnen de ploeg. Samen met het team waren we gedreven om te winnen en beleefden we de mooiste momenten. En als je dan ook nog eens drie weken later de eindstreep weet te halen op de Champs-Élysées, dan komen daar zeker mooie emoties bij kijken.
Een andere mooie herinnering? Dan denk ik terug aan de allereerste etappe in de Tour van 2015. Dit was een individuele tijdrit van ongeveer 13 kilometer door de straten van Utrecht. Ik weet nog goed dat er op de hele route veel (Nederlandse) wielerfans stonden die ons aanmoedigden. Continu hoorde je je naam en veel gejuich. Oorverdovend en heel erg gaaf!’
Wanneer je terugdenkt aan jouw deelname aan deze grote ronde, welke etappe springt er voor jou uit als hoogtepunt?
‘Zeker weten de slotetappe in 2017. Dit was de eerste keer dat we met Dylan Groenewegen een etappe wonnen en ook nog eens in Parijs. Familie en vrienden waren aanwezig en na afloop mochten we op bezoek bij de Nederlandse ambassade. Dat maakt deze overwinning extra speciaal. Met de komst van Dylan bij Lotto Jumbo in 2016, werd er in ons team voor het eerst een sprintploeg opgericht. Dat hij dan een jaar later een overwinning pakt, was dé kroon op het harde werken!
Nu ik bijna 2 jaar gestopt ben met koersen is het rijden van een grote ronde ook wel hetgeen dat ik mis aan het professionele wielrennen. Je werkt samen met het team aan één gezamenlijk doel. Dat betekent dat je bijna 3 maanden intensief samenwerkt met het team. Van hoogtestages en voorbereidingswedstrijden tot aan de ronde zelf. Als het dan goed gaat en je wint samen etappes of het algemeen klassement, dan is dat gevoel onbeschrijfelijk.
‘Tijdens deze rondes heb je natuurlijk ook veel meegemaakt en geleerd. Wat zijn de meest belangrijke tips die je kunt meegeven aan iemand die ook voor een langere tijd op de fiets stapt?
‘Het is een combinatie van dingen die samen het verschil maken. Denk aan een goede nachtrust, het eten van de juiste voeding, goede voorbereiding, het materiaal en de kleding. Vooral het eten van de juiste voeding is belangrijk. Zorg er bijvoorbeeld voor dat je voldoende energie binnenkrijgt met voldoende koolhydraten. Zo houd je het langer vol op de fiets. Ga je voor de allereerste keer in de bergen fietsen? Begin dan vooral niet te voortvarend. Je kunt beter rustig beginnen en aan het einde energie overhebben, dan dat je het vanaf het begin al moeilijk hebt. Tot slot en naar mijn mening het allerbelangrijkste: heb plezier in wat je doet! Je stapt op de fiets omdat je het leuk vindt en dat moet je zeker niet vergeten!’
